olmadı
düşlemiştin belli ki
deli açlık baskınıydı sendeki
baran ıslağıydı aklın
deprem soluyordu bedenin
şimşek şimşek çarpıyordu şakağına sorular
miatsız özlemdi bu
dünsüz
şaşırtan
anlamaya çalışıyordum!
bir tsunami vurgunuydu şimdi
saliseleri yoran çarpıntıların
“buz kesen ellerin
yüreğinin ateşinden sevgili”
diyordun
kaybolup elaya çalan denizde
anlamak istiyordum
..ve cudi’de
dörtnala koşuyordu artık deli tayların
tozu dumana karışmış sorular bırakıp ardında
anlamıyordum!