yakışan acı
yoran sana dair bilinmezlerden
sıyrılmak istiyor artık
ve sarılmak ütopyalara
olasılığı miller uzak
umudun mavi bohçasındaki
ürkütüyor koymak adını
yiter anlamı kaygısından
haykırmak isterken
gezegenlere seni
yık diyor şeytan
kara tabu duvarları
kır kilidi solundan
prangaladığın
uçursun yeli azadın
yedi kat arşa
en kamaştıran ışığı saçsın gün
vurduğunda derine
en güzel maviyi
üşümüyor artık
demirlendiği limanda yürek
varmış be usta
resmi mutluluğun
bitmeyen bir sevda
acısı bile yakışan!