Kategori: Şiirler

miraca çıkmak gibiydi / ozanca gelmek sana   ırıyordu firavunlar beynimden düştükçe sana nefesim halaya duruyordu yollar her göz kırpışında almozin   güneşi de başkaydı sen gibi sarı kızıl toprağı da ne hasretmişim! aşkı kokladım yeniden bağrında qoser’in   yine duaya durmuştu dilim semaya niyetlenirken solumu zapta meyletti titrek ellerim… yoksa açık giderdi deli karana…

çünkü yok mantığı tutunacak dalı yok çünkü gelişin de garipti dünyamaanlayamadığım hala değilse profluğu sanalın derim ki takdiridir ilahın kader dedikleri adına yaksa da yaşanılacak olan hani serenatlar kimeydi şahsımda kim bilir ? deli bir özleme ulanmış sesin heyecanı var umudunda çılgınlığın belki düştüm öylesi obje oltana kıyısından bulaştı gizemin duygularıma korkuyorum sormaya konuşmaya ya…

10korkuyorum âşık olmaktan gene newton’a meydan okumak gene maviye boyamak kanatlarımı küstürüp taşı toprağı yeşili işmar etmek bulutlara kırmak dostlarımı sağır olmak kör bakmak ariflere korkum sana akmak limitsiz dalga dalga köpük köpük yakıp yıkıp gemi liman ne varsa senden öncesi korkum şımarık kızımın uyanması yeniden yok sayıp kurallarımı her parmağına bir uçurtma her uçurtmaya…