Yazar: Gülten Kahraman

belli belirsiz izin kaldı ardında seviyor sevmiyordu ne önemi varsa sanki? gelişin kadar ağır olmadı gidişin fişini çekmek gibiydi ötenazi isteyen hastanın ha fazla bir gün ha eksik ne fark eder yaşasa? ölmüştü yürek çoktan nasılsa! ve çoktan teslimdi ruhun tanrıya çoktan çalmıştı griye gözlerinin elası ölü soğuğuydu ellerin son hırıltısı dilin depremin ne fark…

biliyorum iki terkedişle boşalacak iliklerim çoğalıp iki terkedişte iki yoklukla yoksullaşacağım zenginleşip iki yoklukta … devrimci ilan edeceğim o gün kendimi her tekme yeni bir ben iki intiharla yeniden doğup cigaram biri diğeri sen!27