yakılanların ardından
yirmi biri bugün kıyılan canların
yirmi biri aydınlığa sıkılan kurşunun
ve yirmi bir asır bitmeyecek yürek acısının
insanlık ayıbının
yirmi bir yıllık utancı bu ülkenin!
temmuz sıcağı değildi yakan
küflü dimağların
yoz beyinlerin
ve allah diyerek
allahsızca
allah’ın kulunu katleden korkakların
ateşiydi!
özgürlük uğruna hücrelerden
ne otuz yedi canlar verdik biz
devirmeye soysuz saltanatınıza
ne fidanlar verdik
dar ağaçlarınıza
ve hazırız
size rağmen ölmeye
otuz yedi bin asır
hakça bir yaşamave bilmelisiniz
bedenlerimizden yayılan alev
meşalesidir neslimizin
yarınlara taşıyacak
aydınlığıdır bu ülkenin
ve sizlerin
boğulacağıdır dumanındaölüm sefa gelir hoş gelir
haktansa gelen
bir gider bin geliriz
korkun bizden!